Special reporter Anette over AutoWeek Live

Reporter voor een dag, op Autoweek Live in Lelystad, voor Femme Frontaal. Dat leek me leuk! Een prijs winnen waarbij je aan het werk wordt gezet, terwijl alle mama's op het strand of in de tuin liggen te genieten van de brandende zon. Maar IK krijg een persbadge en toegang tot AutoWeek Live!

Reporter voor een dag, op Autoweek Live in Lelystad, voor Femme Frontaal. Dat leek me leuk! Een prijs winnen waarbij je aan het werk wordt gezet, terwijl alle mama’s op het strand of in de tuin liggen te genieten van de brandende zon. Maar IK krijg een persbadge en toegang tot een nieuw auto-event. De kans om brandend rubber te ruiken, er een leuk stukje over te schrijven en om foto’s te maken. Dat vindt deze mama nou leuk! En ik had natuurlijk ook een persoonlijk doel, de racebaan op!

Geblokte blouses
Na een flinke wandeling naar de bus, vanaf de P-plaats, waar ik mijn BMW cabriolet heb geparkeerd, worden we netjes voor de ingang van het event afgezet. Het OV is echt niks voor mij. Gelukkig heb ik geen hoge hakken aan gedaan. Ik had al zo’n vermoeden, dus was ik voorbereid op de ontberingen van het OV. In de bus hangt een A4’tje aan de deur waarop staat dat je de uitrijkaart bij de kassa van de RAI kan kopen. Foutje bedankt. Maar best hilarisch als je weet dat AutoWeek Live in Lelystad is georganiseerd mede omdat de AutoRAI in Amsterdam dit jaar niet doorging….

Hawaibroekman_femmefrontaal

Bij de persingang ontmoet ik Odiel en Evelin, wel op hoge hakken natuurlijk. Toen had ik wel een beetje spijt. Ik krijg een echte persbadge en een flesje water. Het is nog rustig. Een uurtje later stromen de bezoekers binnen. Wat mij meteen opvalt, is de grote hoeveelheid mannen in driekwart broeken en overhemden met korte mouwen, het liefst met ruitjes. De te ruim vallende t-shirts over hele dikke buiken zijn ook populair. Het geheel wordt stijlvol afgemaakt met sandalen en sokken. Kan het de Nederlandse man dan echt niks schelen? Zegt de vrouw des huizes er dan niks van?

Powervrouwen
De meeste vrouwen die ik zie op het festival, zijn met hun man mee, al dan niet met een kinderwagen. Je ziet dat ze liever hadden gehad dat papa alleen met de kinderen was gegaan. Zoals mijn buurman, die ik toevallig tegenkom met zijn twee zoontjes. Er zijn natuurlijk ook vrouwen die wel komen omdat ze het zelf leuk vinden. Je ziet ze genieten. Leuk is dat!
Uiteraard zien we ook de traditionele pitspoes folders uitdelen, in redelijk vrouwonvriendelijke kleding. Of als ‘object’  waar de mannelijke, bezoeker mee op de foto mag. Wat mij ook opvalt is dat er veel heel mooie vrouwen in verschillende functies betrokken zijn bij het festival. Stoere, prachtige vrouwen die op het circuit alles in goede banen leiden, ook racen, met de kids helpen in de pits bij het driftersteam, filmen en fotograferen voor Autoweek of GTO. “ Leuk zeg, een vrouwelijke vrouw die zelf racet!” zegt een verslaggever tegen me. Blijkbaar is dat nog steeds bijzonder….

Stoere auto vrouwen en meisjes_Fotor_Collage_femmefrontaal

Beleving
Festival, zo noem ik het maar. Want saai nieuwe auto’s kijken tussen betonnen muren onder felle tl-lampen, daar heeft dit niks mee te maken. Het is echt een beleving. Zelf rijden op het circuit met een breed scala aan nieuwe modellen, snelle of klassieke auto’s aanraken en in een dikke wolk van rook kijken naar drifters in stoere BMW’s. Als ik voor mezelf spreek dan vind ik zo’n beleving toch leuker dan zo’n statische AutoRAI.

Jos Verstappen
Anyway, ik wil dus echt niet weg voordat ik zelf op het circuit heb gereden! En ik ben er al een hele dag. Maar na mijn hele hebben en houwen ingevuld te hebben bij de testrit-registratie (de BMW’s, Audi’s en Benzen waren natuurlijk niet meer vrij) is er toch iets niet goed gegaan. De Seat Ibiza FR en de Nissan Note die ik had gereserveerd waren “helaas” toch niet meer beschikbaar. Beetje Freudiaans denk ik dan. Alles heeft een reden, zeg ik dan maar.
Maar hoe kom ik dan op dat circuit? Oke, “wat wil je nou het allerliefst?”, vroeg ik aan mijzelf. (Dat doe ik wel vaker de laatste tijd. Het helpt echt!) Dus, een half uurtje later zit ik, met helm op, vastgesnoerd naast Jos Verstappen, en vliegen we met 210 km/uur over de kombaan! Kijk, daarvoor ben ik gekomen! Wat een kick! Dan voel je dat je leeft! Trillend op mijn benen loop ik daarna nog even langs Tim Coronel om een handje te geven.

Anette bij Jos Verstappen_femmefrontaal

Daarna is het tijd om weer naar de bus te lopen, op naar mijn BMW. Een beleving was het! En volgend jaar, dan neem ik mijn dochtertjes mee! Maar niet het circuit op hoor 😉

Comments

comments

More from Odiel Mennink
Jaguar XF: Me-time
De Jaguar XF. Classy, groot, gestroomlijnd én snel. De Jaguar XF 3.0,...
Read More
Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *