‘De eerste BMW M235i xDrive Gran Coupé is er niet om het aanbod in het segment uit te breiden, maar om het segment te leiden’, stelt het Duitse merk. Een flinke taak voor een model zonder voorganger en dus geen tot weinig achterban. Ik kroop achter het stuur van de deze dikke 2. Eens kijken of dit een geboren leider is.
Flirt factor
In eerste instantie vroeg ik me af voor wie dit model auto bedoeld is. Wie rijdt hier in? En waarom? Na een paar dagen begon het een beetje te dagen. Ik ben een van de vele hatchbackliefhebbers: compact, maar wel een volwaardige auto. Maar met een hatchback onder de kont ben je toch al snel mediocre. Zodra de hatchback van tafel is, kom je uit op een sedan. Maar dat model moet bij je passen. Als ik een sedan rijd, word ik geheid in het is-dat-de-auto-van-je-pa?-hokje geplaatst. Past mij niet. En daarom, dames en heren, is de 2 serie Gran Coupé er. Voor de mensen die geen hatchback én geen sedan willen, maar wel iets compacts met vier deuren.
Of je dan ook een BMW wilt, dat is aan jou. Velen zijn geen fan het nieuwe design van BMW. Ik moet zeggen dat mijn hart ook bij de vorige generatie 2 serie coupé ligt. Wat mij betreft lijkt het alsof zijn nieuwe smoelwerk net tien minuten in een windtunnel heeft doorgebracht. Als jij in een windtunnel stapt, zijn je neusgaten waarschijnlijk net zo uit proportie als de nieuwe grille van BMW. Daarbij hebben de nieuwe modellen ook allemaal een Kardashian-butlift ondergaan. Hij is fors, maar ik houd van flinke achterwerken. Daarom parkeerde ik de auto ook altijd zo, dat ik als eerste tegen de bips aankeek. Ik weet het, dat is volgens velen niet BMW-proof maar ik kijk liever naar dikke billen, dan opengeblazen neusgaten.
Toch had ik aardig wat bekijks. Grote kans dat dat ook kwam door zijn kleur: Snapper Rocks Blau is namelijk waanzinnig. Een lak die zonlicht adoreert en duidelijk opvalt in ons monochromatische straatbeeld. De 2 heeft heerlijke lijnen en mooie stijlloze ramen. En nogmaals: dat kontje! Daarmee kreeg hij het toch voor elkaar om een richtingaanwijzer-knipoog van een Nissan GT-R in de wacht te slapen.
Drive
Nee, ook deze nieuwe BMW heeft geen achterwielaandrijving. Net zoals de nieuwe 1 Serie is hij alleen verkrijgbaar met voorwielaandrijving of als ‘vierwielaandrijving’, oftewel xDrive. Dat is niet het enige wat de dikste 2 met de dikste 1 gemeen heeft: onder beide motorkappen ligt een 2-liter viercilinder met 306 pk. Bij de BMW M135i had ik vergelijkingsmateriaal, namelijk de M140i. De nieuwe 1 kon niet tippen aan de prestaties van zijn voorganger, maar aangezien deze nieuwe gran coupé eenzaam aan de top staat binnen zijn segment, valt er niets te vergelijken. Op de een of andere manier past deze motorisering daarom beter bij de 2. Hij oogt ook wat zakelijker, dus een ietwat rustiger karakter past hem wel.
Een auto waarvan je kwajongensstreken – in vergelijking met een speelse 1 – toch een beetje naar de achtergrond verdwijnen, maar die je altijd even op zijn 300-pk-donder kan geven. En daar raak ik nooit op uitgekeken. Die fenomenale BMW-bak die net zo soepel als een bloedheet mes door een pakje boter van versnelling in versnelling glijdt. Hij volgt orders op als een gehoorzame Dobermann en ligt retestrak op de weg. In de sportstand is het gasrespons overigens véle malen lekkerder, dan in zijn ‘normale’ stand. Voor een instap M-model, met fel blauwe remklauwen vond ik het remgedrag echter wat zompig en traag. In de sportstand klinkt er een overigens wel een goede M-gorgel. Een gorgel die ik ondertussen meteen herken. Asociaal, nét wat over de top, maar oh, wat lekker.
Comfort
Het is ondertussen algemeen bekend dat BMW comfort hoog in het vaandel heeft staan. Er is nog ook nog geen enkele BMW geweest die mij wat betreft comfort niet beviel. De M235i is dan ook geen uitzondering. Met een prachtig kwalitatief interieur vol alcantara, stuur- en stoelverwarming, een panoramadak en een Harman Kardon Surround Sound System heb ik eigenlijk al geen recht tot klagen. Maar jongens, ik heb me toch rot gezocht om mijn rugleuning te kunnen verstellen. Deze sportstoelen bleken namelijk eens niet elektrisch verstelbaar te zijn. Bij het instappen zat deze lange meid met haar staart tegen het plafond. Niet ideaal als je ook nog wilt, eh, bewegen. Stoel naar beneden. Check. Maar toen zat ik alsnog met mijn neus op het stuur. Uiteindelijk vond ik aan de zijkant een hendel die mij uit deze onnatuurlijke houding wist te verlossen. Prachtig weggewerkt hoor, maar onvindbaar.
Gelukkig bevat de 2 Serie ook een hoop systemen die wél met je meedenken. Zo beschikt ‘ie bijvoorbeeld over een Driving Assistant, een Parking Assistent, Actieve voetgangersbescherming, High-beam Assistant en Active Guard Plus. Wat ik persoonlijk echt een fijne optie vindt, is een automatisch dimmende binnen- en buitenspiegel. Zo word ik niet verblind de koplampen van medeweggebruikers en rijd ik veel relaxter in het donker.
De M235i is uiteraard de sportieve telg uit de 2 serie familie. Het M sportonderstel maakt dat ie aardig straf geveerd is. Fijn om bochtjes te hoeken, maar deze Gran Coupé nodigt ook uit om te touren. Inclusief een open panorama dak, als een echte BMW-bestuurder. Daar is de vering echter toch wat te strak voor. Hobbels glad strijken is niet zijn voornaamste hobby.
High heels proof
Een staand gaspedaal, houden we van! Niet alleen omdat je hakken niet achter het pedaal kunnen blijven hangen, maar ook omdat het bijdraagt aan de sportieve rijbeleving. Je voelt elke centimeter van het gaspedaal, waardoor het gas mooi te doseren is én plankgas nog veel leuker is.
Value for money
Ik val maar met de deur in huis. ‘Mijn’ BMW M235i kost een ruime 76k. Jup, dat is niet niks. Zijn vanafprijs telt ook al een goede 65k. Zo zie je maar: een beetje shoppen in de opties en je bent 11k verder. Toch ligt de vanafprijs wel lager dan die van de concurrent: voor een Mercedes-AMG CLA 35 betaal je minimaal 71k. .
Gelukkig is er ook nog een 218i, waar je een schappelijke 38k voor neer moet leggen.
Foto’s door Mats Bulters
