Ik liet me in de Centraal Afrikaanse Republiek (CAR), volgens Wikipedia het op een na armste land ter wereld, rondrijden in een Toyota Hilux. Door de eigenaar ook wel ‘The Beast’ genoemd. En een beest, dat is hij. Twee keer starten en hij gromt als een grote, alerte, klaar voor de jacht zijnde, enorme koning van de autojungle. Het startende ronkende geluid deed me telkens als ik het hoorde een sprongetje achteruit doen. ‘It’s gonna eat me alive’ als ik niet uitkijk!
Een flinke dot gas met dito stofwolk ‘and we’re off’. De rijstrategie is rechtervoet horizontaal, als in: plankgas! The Beast wil vooruit, niet van dat tamme gedoe. ‘Hole in the road?’ Met de driving skills van de bestuurder worden alle gaten, stenen, mensen en dieren vakkundig ontweken. Met af en toe een kleine uitzondering. Denk biggetje, kip of voetbal van arm klein Afrikaans jongetje die uiteraard niet bewust onder The Beast terecht kwamen. Ook de burgemeester van het dorpje Pissa voelde zich niet te goed voor de Hilux. Hij wilde maar al te graag gebruikmaken van de Hilux als taxi naar zijn buitenhuis in Bangui. Met de firts lady van de burgervader in de laadbak zette The Beast zijn reis voort over de Afrikaanse highway. Politiecontroles ‘pas de problem’, met een ‘big smile’ de jungle in voor een emmer ‘genies’ (eetbare rupsen, een delicatesse in de CAR) en met flinke zin ‘offroad’ op zoek naar watervallen ‘in the middle of nowhere’.
Mocht de vaste bestuurder van The Beast zich overigens ooit weer op de Nederlandse snelwegen begeven, dan roep ik iedereen vooral op om thuis te blijven en een autovrije dag in te lassen. De Afrikaanse rijstijl die hij zich eigen heeft gemaakt is ruig, hard, lomp en ongenuanceerd. Ik zie de verkeerspolitie in Nederland al fronsend langs de A28 staan: “Mieters! Dit kan niet anders dan een gevalletje ADHD met drie procent alcohol in het bloed zijn.” Zijn huidige rijstijl is dan ook onderdeel van zijn integratie in de CAR. En dat hij, op zijn huidskleur na, volledig geïntegreerd is blijkt naar mijn idee wel uit de reactie van met ons meereizende locals. Zij knikken goedkeurend als ze na de zoveelste lancering dankzij een gat in de weg veilig zijn geland op de zwartleren achterbank van The Beast. Ze zouden het zelf niet anders doen.
Column is geschreven door gastredacteur Marjan Veldman
