Het is gebeurd. Na maanden wikken, wegen, sparen en speuren heb ik mijn blauwe handtas vaarwel gezegd. Opgelucht omdat de knoop is doorgehakt, nog enigszins verward over het afscheid.
Miss handtas is sinds kort in het bezit van een jongeheer uit het hoge Noorden. Op een regenachtige vrijdagmiddag kwam hij af op de Marktplaats-advertentie. Na twee dagen online te hebben gestaan hadden verschillende mannen al interesse in haar getoond. De een met een plat bod via Marktplaats, de ander via een serieus telefoontje. Enfin, wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Mister noorderling zakte oostwaarts om haar te bewonderen. De eerste indruk? Die was goed. Als een ware cougar wond ze zichzelf om de vinger van haar bewonderaar. Maar wat graag wilde ze in het bezit komen van deze jongeman. En dat was wederzijds. Met veel enthousiasme werd ze bewonderd. Ze werd betast en bereden. In een waas ging deze liefdesdans aan mij voorbij. En voor ik het wist was de deal al rond. Voor slechts een fractie onder de vraagprijs was mijn blauwe trouwe handtas niet meer van mij. Daar ging ze. Met haar nieuwe bewonderaar, op weg naar nog meer pure kilometers, spannende avonturen en slingerende inhaalmanoeuvres.
