Peugeot 508 Berline: De Relatietest

“Heb ik alles er nu uitgehaald? Waterflesjes, lege dropzakjes, drie paraplu’s, twee usb-snoertjes, plastic tasjes, lippenbalsem, wasbonnetjes, haarborstel…”. Als je na ruim drie maanden de auto moet uitmesten, dan weet je: it has been a good one. Again. Na drie maanden zakelijk rijden in de Peugeot 508 Berline, neem ik afscheid van mijn stijlvolle verschijning. 

Waarom een duurtestauto? Eigenlijk is dit de ultieme manier om te kijken of je met een auto ook een langdurige relatie aan kunt gaan. De normale gang van zaken is dat wij minimaal twee dagen – op persreis – rijden met een nieuw model of de auto thuis een weekje meenemen. Speeddates dus. En op basis daarvan schrijven wij onze rijtesten. Maar hebben we de auto dan ook echt aan de ultieme lifestyle-test onderworpen? En klopt onze eerste indruk van de auto nog als hij drie maanden in ons leven is, ons naar zakenrelaties, vrienden en familie brengt?

Nieuwerwets dieselen

Jaarlijks slijt ik zakelijk zo’n 40.000 km asfalt. Veelal gebeurt dat in benzine- of hybride auto’s, de afgelopen maanden niet. Nee, ik toerde van hot naar her in een diesel. Niet zomaar een diesel, de Peugeot 508 blueHDI 180 GT. En ik voel de ogen van GroenLinks voorman Jesse klaver al in mijn rug priemen. Onterecht overigens, want die angst voor nieuwe dieselauto’s is ongegrond. Zeker als je rijdt in de nieuwste techniek die aan euro 6d moet voldoen. En er zijn zelfs studies die aantonen dat je met de modernste diesels – inclusief AdBlue techniek –  zoals mijn 508, de lucht zelfs schoner maken.

Ik leg het uit. Een dieselmotor zit qua CO2 uitstoot gemiddeld zo’n 10% onder een benzinemotor, en om de NOx uitstoot van diesels extra omlaag te brengen wordt AdBlue geïnjecteerd in de uitlaatgassen van een dieselmotor. In combinatie met scr-technologie (selectieve katalytische reductie) zorgt dit voor vermindering van de emissie van stikstofoxide, en dat is weer NOx. Ingewikkeld verhaal, maar het schijnt te werken. Hoe werkt dat dan? Als je de tankdop opent zie je twee ingangen, eentje voor diesel en vlak daarnaast een blauwe dop voor AdBlue. En dat laatste vul je – te koop bij een pompstation-  als het adblue lampje in je dashboard gaat branden.

Kilometervreter

Dat gezegd hebbende, de Peugeot 508 is een zakenauto geworden voor liefhebbers van autorijden. Zakelijk rijden doe je doorgaans in een automaat, deze heeft een 8-trapsautomaat om precies te zijn. En sportief rijden doe je het liefst met flippers aan het stuur, dan bepaal je zelf de schakelmomenten. Ook daar beschikt mijn duurtester over. Hij perst er in totaal 180 pk uit en accelereert in zijn meest sportieve stand soepel, bijna naadloos van de ene versnelling naar de andere.

Omdat ik gevoelsmatig tamelijk laag en baggy in de zetel zit – BMW-rijders zullen dit gevoel herkennen – ga ik als vanzelf sportief rijden in deze sedan. De demping is voldoende, maar absoluut niet Frans. Eerder stug, wat hoort bij het sportieve rijgedrag. In de comfortstand rijdt de Peugeot 508 stil, bijna romig. Fijn om in die rust kilometers te maken zonder gebroken uit de auto te komen. Met dank aan de stevige gevormde zetels die mij ergonomisch goed in de rug en lende ondersteunen. 

De stoelen – vrij stevig te noemen – zijn zeer goed verstelbaar in lengte en hoogte en zijn voorzien van een heus 8-punts massagesysteem met vijf verschillende massageprogramma’s. Als je veel en lang in de auto zit is dat echt een goed idee.

Omdat ik me op onze wegen bijna geen stout momentje meer kan permitteren om even flink op het gaspedaal te trappen (hallo 100 km/u op alle snelwegen), kan ik er gemakkelijk zuinig mee rijden. Ik was zelf ook verrast met 1 op 18 met uitschieters tot 1 op 20. Dit betekent dat ik 18 kilometer met 1 liter brandstof kan rijden. Die keren dat ik bij een pompstation stond met de 508 zijn dus op een hand te tellen.

Het oog wil ook wat

Mijn duurtester is overigens niet alleen fijn om in te rijden, maar ook leuk om naar te kijken. Daar had ik de afgelopen maanden dan ook ruim te tijd voor, want de Peugeot 508 Berline is er eentje in de categorie ik-kijk-nog-een-keer-om. Hij trekt tamelijk wat bekijks voor een zakensedan. Hij heeft niet alleen de sportieve kenmerken van een knappe sedan anno nu, maar – als je goed kijkt – ook de uiterlijke kenmerken uit het verleden. Denk aan de klassieke Peugeot 505 met haar scherpe lijnenspel en voor die tijd relatief lange neus, of aan de 504 waar de naam van de auto op de neus is weergegeven.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over zijn derrière, tamelijk ‘dik’, met een knipoog naar de klauw van de Peugeot leeuw. Als ik de auto met de sleutel ontgrendel, word ik verrast met een prachtige LED welkomstgroet. Het is bijna alsof je KIT op de oprit hebt staan. Daar houdt dan ook alle vergelijking met een pratende auto op, want je moet je boodschap wel heel helder formuleren wil de spraakbediening van de 508 je begrijpen. Tenzij je per ongeluk (of expres) – bij het zoeken naar het knopje boven je om het dakraam te openen, klikt op het knopje ‘Peugeot Assistance’. Ineens had ik ‘Gerard’ aan de lijn – die het tijdens Corona niet druk had in het Peugeot call center. Hij zag waar ik reed en vroeg of ik hulp nodig had. Gelukkig niet, maar we kletsten nog lang en gelukkig. 

Maslow-piramide

Dat de Peugeot 508 Berline qua omvang tamelijk groot is, zie je direct. Een belangrijke eigenschap voor een zakenauto. Toch ervaar ik mijn duurtester als een praktische auto. Met inparkeren vertrouw ik naast de ouderwetse zijspiegels, op de parkeerpiepjes en camera’s all over, ook van bovenaf. Dat geeft rust en vertrouwen om de auto overal mee te nemen. Wel mag de camera voor net wat langer aanblijven als ik parkeer. Want zodra ik tijdens het parkeren de auto in ‘drive’ zet, schakelt de parkeercamera na drie seconden al naar een ander scherm. Monsieur, geef me even wat tijd…

Een zakenauto is pas perfect als hij ook een oplossing biedt aan onze wifi- en stroombehoefte. Niet voor niets staat dit bovenaan de Maslow-piramide. Hoe vaak komt het niet voor dat de accu van je smartphone bijna leeg is, of dat je nog even snel je iPad moet opladen voordat je een afspraak inrolt. Of dat je medepassagiers ook smartphones hebben die wel weet energie kunnen gebruiken. In de Peugeot 508 Berline vind ik maar liefst vier USB-aansluitpunten, waaronder twee bij de achterbank. Ook is er een draadloos oplaadsysteem voor je smartphone weggewerkt onder het middenconsole. Dat laatste is stijlvol weggewerkt, alleen laat je het wel om tijdens het rijden de telefoon daar weg te halen. Dat lukt simpelweg niet. Je kan er bijna niet met je hand bij namelijk. Lekker ‘mono-rijden’ dus terwijl je smartphone wordt opgeladen. Als room tussen de macaron biedt deze zakensedan je ook nog eens wifi aan boord, als luxe-optie uiteraard. 

Value for money

Mocht ik het vergeten te verklaren voor de niet Peugeot-kenners. Het woord ‘Berline’ is een chique woord voor sedan. Oftewel; een auto met een kont. Deze auto is er ook in een stationwagen versie en dan heet hij gewoon SW.

Onze duurtester, een luxe auto pur sang. Eentje die je vooral inzet als zakenauto. Want zo’n chique en fraaie franse wagen is natuurlijk niet gratis. Net als een BMW 4 serie, Audi A5, Volvo S60 en VW Arteon zit hier een prijskaartje aan. Al is de prijs natuurlijk wel iets vriendelijker, en krijg je wat mij betreft – meer auto voor je geld dan wanneer je een premium Duitser aanschaft. Dat verschil zit hem met name in meer opties dus meer luxe. Daarnaast is Peugeot als een malle aan het vergroenen en hebben ze inmiddels ook een mooie plug-in-hybride op de lijst staan.  

Met mijn duurtester, de 508 BlueHDI 180 GT versie zit je toch al snel over de 60.000 euro. Maar zet dat vooral zakelijk af tegen je maandlasten, die worden zakelijk al een stukje minder als je in plaats van een diesel gaat voor plug-in-hybride. De BPM (extra belasting naast de BTW) op deze auto iets minder dan een normale diesel of benzine. 

Kijk voor op Instagram – in ‘verhalen’ – en bekijk het dagboek wat Odiel maakte met de Peugeot 508.

Fotografie: Lars Oosterveen!

Comments

comments