Om maar direct met de autodeur in huis te vallen: ik rij sinds twee jaar in een sneeuwwitte klassieke Mercedes-Benz 450SL, zo’n Europees model met bescheiden bumpers en een fijne V8 in het vooronder. Een R107 voor de kenners, dé Bobby Ewing auto uit Dallas voor velen. Het was liefde vanaf de eerste versnelling.
Bij het kiezen van een nieuwe of gebruikte auto – zakelijk of privé – laten we ons vaak leiden door wat praktisch is. Nog altijd kiezen we een auto alsof het een verstandshuwelijk is. We laten ons zakelijk uithuwelijken aan een Tesla Model 3 – want de bijtelling is zo gunstig. En particulier zeggen we ‘ja’ tegen een tweedehands Skoda Octavia – want er komt een moment dat je AL die bagageruimte écht nodig hebt. Op zaterdag.
Nu test ik regelmatig nieuwe auto’s en inmiddels weet ik: als je niet vertederd naar je auto omkijkt heb je de verkeerde gekocht. En dat hoeft niet altijd een dure of monsterlijk snelle sportauto te zijn met een gigantische draaicirkel. Nee, simpelweg een auto waarin jij je prins(es)heerlijk voelt – op road trip naar Italië of na een dagje ploeteren op kantoor. Eentje waarover je trots vertelt op je werk en eentje die je op zaterdag graag vertroetelt.
“Een 450SL, dat is een bijzondere autokeuze voor een vrouw.”, hoor ik regelmatig. Van zowel mannen als vrouwen. Ik reageer dan verwonderd; ik ben er namelijk van overtuigd dat je liefde voor auto’s niet direct kunt koppelen aan geslacht. De uitspraak dat vrouwen een auto kiezen op basis van hun outfit – ‘Ik wil een rode auto, want die past bij mijn handtas’ – willen ik ook niet meer horen. Uit onderzoek blijkt namelijk dat bij zowel mannen als vrouwen ‘uiterlijk’ en ‘design’ helemaal onderaan het prioriteitenlijstje laten bungelen.
Toch is er verschil tussen mannen en vrouwen als het gaat om auto’s. Vaak gaat het bij vrouwen om het complete plaatje: van een auto leuk vinden, tot het koopproces. En daar zit de crux. Wat ik hoor is dat het vooral de ervaring in de showroom is die voor vrouwen alle plezier van het autoshoppen teniet doet doordat ze aangesproken worden (of juist niet) door mannelijke grotbewoners uit de vorige eeuw. Dat betekent niet dat een keurig geschoren autoverkoper direct zijn oversized C&A pak moet verruilen voor een skinny spijkerbroek, getrimd baardje en hipsterknotje in het haar. Of dat de showroom eruit moet zien als de lounge in het Amsterdamse Hoxton Hotel. Maar met een flinke portie gastvrijheid, een luisterend oor, meedenkend vermogen, geen stereotype keuzemogelijkheden en een lekkere kop cappuccino, zwichten ook vrouwen misschien wel eerder voor een klassieke Mercedes dan de Skoda Octavia.
Deze column werd eerder gepubliceerd in ANWB Kampioen.
