Zes jaar geleden is het alweer sinds de eerste generatie van de Kia Niro ons asfalt betrad. Nu is er prompt een nieuwe. En velen vragen zich af: is hij zo revolutionair als de EV6? Nee, maar wel veelzijdiger.
“Is er nu al een nieuwe Kia?”, vraagt mijn schoonzus verbaasd. Zij rijdt nog geen drie jaar naar volle tevredenheid rond in haar Koreaanse stekkerauto. Time flies. In 2019 stonden de klanten – mede gedreven door belastingvoordelen – nog in de rij voor een Niro. En vorig jaar won de oude Niro zelfs de prijs van Zakenauto van het Jaar. Tot aan de laatste snik stond de eerste generatie Niro dus nog volop in de picture, dat vind ik heel knap. En ineens is daar de een nieuwe Niro.
Hij staat op een volledig nieuw platform – het K3-platform dat ook ingezet wordt voor de Hyundai i30 ligt – maar volgt grotendeels hetzelfde succesvolle recept als de oude Niro. Met keuze uit zowel een verbrandingsmotor (van hybrid tot plug-in-hybrid) en volledig elektrisch auto. Odiel reisde af naar het Duitse Frankfurt om alledrie de Niro’s te testen.
Design
‘Helemaal ok’, zo bestempel ik het design van de oude Kia Niro. Niks mis mee, kun je prima mee voor de dag komen. Braaf, maar vooral safe. De nieuwe Niro doet echter de wenkbrauwen optrekken. Het maakt de tongen zelfs een beetje los, want hij toont uiterlijk meer lef dan de oude. Hoewel de nieuwe Niro nog steeds minder uitgesproken is dan de EV6, valt hij zeker op én kun je er – als je wilt – een opvallend exemplaar van maken.
Net als het design van de nieuwe generatie van de EV6, heeft ook de nieuwe Niro een sportieve ‘tigernose’. De EV onderscheidt zich van de HEV- en PHEV-modellen door een tweekleurige gesloten grille en unieke Steel Gray zijbekleding. Ook heeft hij een unieke onderste grille en bumper, en bijzondere aerodynamische 17 inch lichtmetalen velgen. De stekker voor het laden stop je midden in de grille.
Wat direct opvalt aan de de nieuwe Niro is natuurlijk de C-stijl, niet alleen bedacht voor de looks, maar vooral nuttig voor de aerodynamica van de auto. Het opvallende paneel achter de auto verbergt namelijk een ‘aerodynamische tunnel’ die de lucht over de flanken van de auto leidt om ze langs de achterlichten weer los te laten en zo de luchtweerstand te verminderen. Je kunt dit paneel achter ook een onderscheidend kleurtje geven als je wilt. In Duitsland is de kleurkeuze reuze, en kun je hem lekker laten contrasteren met de rest van de auto. In Nederland speelt Kia het op safe, want ‘hallo restwaarde’ houdt niet van een kermis aan kleuren’, en kun je kiezen uit slechts twee behoudende kleuren. Nog een hartveroverende feature aan de nieuwe Niro zijn de LED-dagrijlichten voor en reflectoren achter in de vorm van een heartbeat.
Drive
De veelzijdigheid van de nieuwe Niro komt terug in de keuze die je hebt in aandrijflijnen. Van hybrid (HEV), plug-in-hybride (PHEV) tot volledig elektrisch (EV). Kia is met de Niro niet afgestapt van deze strategie, en past zich nog even aan de huidige situatie aan waarbij nog niet iedereen wil, of praktisch kan, overstappen op 100% elektrisch rijden.
En ik ga je dan ook gelijk mijn top drie verklappen: met stip op nummer één kies ik de Niro EV, op de voet gevolgd door plug-in-hybride. De minst indrukwekkende versie vond ik de hybrid.
Niro EV
De volledig elektrische Niro, die nu Niro EV heet in plaats van Kia e-Niro, bezit een 64,8 kWh batterij – dezelfde als voorheen. Hij is echter wel 10 km efficiënter dan de vorige en komt volgens de WLTP-meting 463 kilometer ver. Wat ik van Kia een kans gemist vind, is dat de Niro EV nog niet de ideale elektrische vakantieauto is wat betreft laadkracht. Om je een vergelijk te geven, met de EV6 laad je tot 240 kW langs de snelweg, en met de nieuwe Niro EV maximaal 72 kW. Echt snelladen is dus geen optie. Volgens Kia hoeft dat de pret niet direct te drukken, want het pieklaadvermogen houd hij langer vast dan ooit, zodat de Niro EV alsnog snel vol zit. Wat houdt dat praktisch in? De Niro EV laadt in 43 minuten op van 10-80%, de EV6 doet dat in slechts 18 minuten.
Wat ik dan wel weer tof vind is dat als je niet aan het laden bent, maar ergens in the middle of nowhere energie nodig hebt, tijdens het kamperen bijvoorbeeld, je de V2D-functie (Vehicle-to-Device) van de Niro EV kan gebruiken. Die maakt het mogelijk om de batterij óók te in te zetten als een draagbare energiebron van 3 kW om van alles mee tot leven te wekken.
Ook ervaar ik de elektrische Niro als beste van de drie aandrijflijnen wat betreft wegligging. Hij voelt zelfverzekerder en steviger aan dan zijn benzinebroers bij het serieuze bochtenwerk. De besturing is een dikke prima, intuïtief genoeg, en ik kan ook de remmen heftiger of minder heftig laten regenereren met peddels achter het stuur. Voor het rijden met slechts één pedaal druk ik de linker peddel wat langer in om de i-Pedal in te schakelen. De EV geeft mij naar smaak drie rijmodi (plus een sneeuwmodus, maar die heb ik niet gebruikt), voor de ideale rijstijl. De Eco-mode voor als het spannend wordt onderweg met mijn elektrische verbruik, de Normal-mode als meest comfortabele optie, en de Sport-mode voor wat meer leven in de Kia-brouwerij. Omdat een elektrische auto altijd sneller is dan een hybride is het handig om te kiezen voor een all risk autoverzekering.
HEV (mild hybrid) en PHEV (plug-in-hybrid)
Ik start met mijn minst favoriete, de hybrid. Hierin ligt een 1.6-liter GDi-benzinemotor met een zestrapsautomaat met dubbele koppeling én een elektromotor, met in totaal 141 pk. En met dat bescheiden vermogen moet de Niro hybrid behoorlijk hard werken om vooruit te komen. En als je dat doet, laten het snerpende motorgeluid en de ietwat lompe versnellingsbak duidelijk van zich horen. Bij hoge snelheden dans ik zelfs een beetje over de snelweg. Jaren geleden was dit waarschijnlijk geen punt geweest; weinig vermogen in een compacte SUV, dat rijdt wel zo zuinig. Maar een beetje vermogen in de Niro is toch wel zeer welkom.
En dan komt de PHEV, de plug-in-hybride, toch maar mooi om de hoek kijken. Hij levert met dezelfde motorinhoud in totaal 183 pk. Net dat beetje extra vermogen van de krachtige PHEV elektromotor geeft de auto weer wat meer gewicht, controle, en zelfverzekerdheid. De benzinemotor heeft zo ook meer kans om te ontspannen dan in de normale hybrid. Met een elektrische range van 65 km kom je met de plug-in-hybrid elektrisch de stad gemakkelijk in en uit. Ter vergelijk, de oude PHEV had zo’n 50 km elektrisch bereik.
Comfort
De basis van alle drie de Niro’s is uitstekend. Ik heb goede verstelmogelijkheden voor de stoelen en het stuurwiel, duidelijke, gebruiksvriendelijke infotainment- en infoschermen voor de bestuurder, veel opbergruimte voor alle kleine dingen en alle technische snufjes die je maar kunt wensen voor een comfortabele en veilige rit. Ook het groen-doen-karakter van de auto wordt tijdens mijn reis in Frankfurt nogmaals benadrukt; met een hemelbekleding van gerecycled materiaal en duurzaam geproduceerd kunststof op het dashboard en de deurpanelen.
ANWB-weetjes
De ruimte is ook voortreffelijk als compact SUV. Met zijn 4,42 meter lang, 1,82 meter breed en 1,55 meter hoog is de nieuwe Niro namelijk ook iets ruimer dan de vorige. De achterbank biedt zeker plaats aan lekker gebouwde kerels of twee grote kinderzitjes, en met mooie grote deuren en diepe ramen hebben passagiers ook een mooi overzicht op het landschap dat voorbij trekt.
De bagageruimte is breed en plat, en groot genoeg. Maar niet iedere Niro is even ruim. De lekkerst rijdende Niro, de Niro EV, heeft de meeste ruimte voor bagage, zo’n 475 liter. Met als toevoeging ook nog een fronty – opbergruimte onder de motorkap – waar je 20 liter kwijt kan. Met de plug-in-hybride moet je echter wat bagageruimte missen, want daarin kun je zeker 100 liter minder spullen in kwijt dan de Niro EV. De middenmoot qua ruimte biedt de hybride (HEV) variant met 451 liter.
Tot slot, een caravan trek je het liefst met de plug-in-hybride of hybride. Met de EV moet je toch echt een hotelletje boeken onderweg, deze mag slechts 750 kilo trekken achter de auto.
Value for money
Tot het laatste productiejaar is de eerste Niro een ongekend succes in Nederland. Geen model verkocht beter. En nu is daar prompt een vette upgrade van de Niro. Hij is ongeveer hetzelfde, maar in vele opzichten beter: slimmer, stijlvoller, moderner, efficiënter en iets ruimer. Met als enige kanttekening dat een beetje extra vermogen in de hybride geen kwaad had gekund, maar in dat opzicht doet de Niro het merkbaar beter dan de nog meer afgeknepen alternatieven van Toyota of Renault.
Het prijsverschil tussen tussen een hybride auto of een elektrische auto wordt ook bij Kia met de maand kleiner. Iets meer dan 8000 euro is het nu. En dat te weten dat je voor elektriciteit minder betaalt, en de restwaarde van een EV momenteel erg hoog is. Voor een standaard hybride van de Niro leg je 31.995 euro neer. De plug-in-hybride komt uit op 40.395 euro én voor de elektrische Niro EV tel je minimaal 43.795 euro neer.
Wat ik mijn schoonzus nú zou aanraden, mocht ze opnieuw een elektrische Kia willen rijden? Kia Niro EV of een Kia EV6. Dan vraag ik haar eerst goed na te denken over wat ze belangrijk vindt; wat ze zakelijk wil uitstralen, hoeveel bagageruimte ze wenst, en of supersnel laden een must is of niet. Een basis Kia EV6 met een 58 kWh-batterij heeft een prijskaartje van net geen 48.195 euro.
