Met de derde generatie Nissan Leaf belooft Nissan een frisse start, alsof de pionier uit 2010 zijn dorre herfstblaadjes van zich afschudt. Want de Leaf was ooit hét groene boegbeeld van elektrisch rijden, jarenlang de bestverkochte EV ter wereld. Tot de concurrentie in 2018 als een storm kwam aanwaaien. Tesla, Hyundai, Kia, het EV-feest werd druk. En Leaf? Die dwarrelde wat mee in de achtergrond.
Nu, vijftien jaar na de eerste lancering, gooit Nissan het roer om. De Leaf is terug. Geen brave hatchback meer, maar een gloednieuwe SUV slash crossover. Daarmee speelt hij mee in de populairste klasse van dit moment, waar de ballenbak inmiddels overvol is. Denk: BYD Atto 2, Kia EV3, Jeep Avenger, Renault 4, Skoda Elroq, Hyundai Kona en dan vergeet ik er vast nog een paar. Zijn fundament deelt de nieuwe Leaf met hedendaagse Renaults, wat hem een stevige Frans-Japanse basis geeft. Maar de vraag is: is dat voldoende om opnieuw te bloeien?
Looks
Dat de nieuwe Leaf niet meer lijkt op zijn voorgangers, is zacht uitgedrukt. Nissan heeft de designkast flink opgeruimd, en het oude ‘Leafje’ (spreek uit als ‘liefje’) is met de noorderzon vertrokken. De familie hatchback is ingeruild voor een crossover (kleine SUV) met een atletische daklijn, scherpe neus en verlichting die doet denken aan een skyline van een grote stad bij nacht.
Wat meteen opvalt, zijn de achterlichten. En dit symbool vind je overal terug in het interieur én exterieur. Het is een grafisch patroon van twee horizontale en drie verticale strepen. Op het eerste gezicht gewoon een tof detail, maar het is eigenlijk een slimme Easter egg. Want in het Japans spreek je “2-3” uit als ni-san. Juist, Nissan.
De styling is een flinke sprong voorwaarts, bij de tijd en opvallend genoeg. Of iedereen er warm van wordt? Dat is een kwestie van smaak. Maar één ding is zeker: deze Leaf is nieuw.
Comfort
Vanbinnen is de Leaf onherkenbaar geworden. Waar het interieur van de vorige generaties weinig meer was dan een plastic doos met een stuur, heeft Nissan nu duidelijk design-DNA geleend van de Ariya. Een strak, digitaal dashboard met twee grote digitale schermen en Google-integratie (denk aan Google Play, Google Maps enzovoort). Gelukkig zijn er ook nog fysieke knoppen voor de klimaatregeling, al zijn het geen echte drukknoppen meer, maar touch-knoppen. Dat is ook even wennen, maar ze zitten goed zichtbaar onder het digitale scherm in het midden van het dashboard en zijn prettig te bedienen. Je vingers rusten op een subtiel ‘balkonnetje’ eronder, daarmee heeft Nissan écht nagedacht over comfort en veiligheid.
Over het touchscreen in het midden gesproken: daar is best ver over nagedacht. Zelfs over het bedienen met lange nagels, en ja, dat kan dus gewoon. Nissan wil dat hun auto’s werken voor iedereen. Niet alleen voor mannen, maar ook voor vrouwen, en iedereen daartussenin. Daarom worden nieuwe features uitgebreid getest in diverse focusgroepen, waaronder vrouwen. Zo onderzocht Nissan bijvoorbeeld hoe ze kunnen bijdragen aan minder verwondingen bij het gebruik van gordels. Wist je dat één op de vier vrouwen haar gordel niet goed draagt? Omdat ’ie knelt, schuurt of gewoon niet lekker zit? In de nieuwe Leaf sluit de gordel wél perfect aan. Comfortabel, veilig én zonder afdruk in je outfit.
Het infotainmentsysteem werkt logisch, al mocht het iets sneller reageren. Maar goed, het is geen BMW. Verder is er Apple CarPlay en Android Auto, en het panoramadak dat je kunt dimmen, zorgt voor een luchtige, moderne sfeer.
De zitpositie is opvallend laag voor een crossoverige SUV. Je zit niet ‘op de bok’, zoals bij veel van deze auto’s, maar voelt meer één met de auto. De stoelen bieden voldoende steun, al mis je met langere benen wat ondersteuning voor de onderbenen. Het interieur oogt fris, met een mix van lichte en donkere tinten en verrassend veel zachte materialen. Een verademing voor wie gevoelig is voor ASMR.
Achterin is de ruimte netjes in orde. Ook langere passagiers kunnen hun knieën en grote voeten kwijt, al zullen ze met hun kruin de dakhemel kunnen raken door de aflopende daklijn. De vloer is helemaal vlak, wat prettig is als je met drieën zit, of schuin, zoals we dat stiekem allemaal doen (wel in de gordels uiteraard). De kofferbak biedt 437 liter bagageruimte: ruimer dan een Jeep Avenger of Renault 4, maar iets kleiner dan de Kia EV3 of Skoda Elroq. De banken klap je volledig plat, maar verwacht geen slimme extra’s als paraplu-opbergers of skiluiken. En nee, een ‘frunk’ (voorbak) heeft hij ook niet.
Drive
De nieuwe Leaf krijgt een flinke energieboost. De versie met 75 kWh (218 pk) haalt tot 622 kilometer rijbereik (WLTP), de kleinere 52 kWh (177 pk) komt tot 440 kilometer. Opladen kan met 150 kW, goed voor 417 kilometer in een half uur, even een Teams call met koffie en croissant, en je kunt weer door.
Ook een pluspunt: een standaard warmtepomp. Dat betekent sneller opgewarmde interieurs en efficiënter energiegebruik, zeker in de winter. Op papier dus dik in orde. Maar hoe rijdt hij?
Ik test de 75 kWh-versie in Kopenhagen en merk meteen: de acceleratie is soepel, krachtig genoeg om moeiteloos mee te komen in stads- en plattelandverkeer. De Leaf rijdt volwassen. Het onderstel filtert oneffenheden prima weg, maar voelt soms wat onrustig aan, alsof hij constant zachtjes wiegt. In bochten helt de carrosserie iets over, en bij net iets te snel optrekken spint hij wat wiel, maar er is altijd voldoende grip en de besturing voelt intuïtief aan. De Leaf is bovendien aangenaam stil; alleen wat windgeruis rond de spiegels verraadt dat je over de snelweg raast.
Remmen? Nauwelijks gedaan in de Leaf. Mijn rechtervoet had een hygge-middag. Ik zette de Leaf meteen in de sterkste regeneratie-stand, er zijn er vier, en liet de auto het werk doen. Gas los, en hij remt vanzelf af. Gas erop, en hij zoeft weer vooruit.
Nieuw is de Vehicle-to-Load-functie (V2L), met een vermogen van 3,6 kW. Klinkt technisch, maar het betekent gewoon dat je apparaten direct op je Leaf kunt aansluiten in de bush bush. Handig als je onderweg je laptop wil opladen, je na een plons in het zeewater je haren wil drogen (en toevallig je föhn mee hebt) of een elektrische barbecue wil aansluiten voor dat spontane etentje in het bos. Ook is de Leaf voorbereid op Vehicle-to-Grid (V2G). Daarmee kan hij in de toekomst energie teruggeven aan het stroomnet.
Value for money
De Leaf is geen onbeschreven blad, en rolt als vanouds van de band in Sunderland, Engeland, en komt eind september voor proefritten naar Nederland. Exacte prijzen zijn nog niet bekend, Wat we wél weten is dat de indicatieve vanafprijs in Nederland ligt rond de €36.000 voor de 52 kWh-versie en €41.000 voor de 75 kWh-variant.
De eerste leveringen staan gepland voor de lente van 2026, mits de productielijn niet struikelt over de batterijproblemen waar Nissan recent tegenaan liep.
Wat blijft, is de belofte: een ruime, comfortabele en goed uitgeruste elektrische crossover met een rijbereik dat verwachtingen wekt. De Leaf is terug. Niet langer de stille pionier, maar herboren. Klaar om weer te groeien tussen al dat nieuwe EV-groen. De lente van de Leaf is begonnen.
PS. Na deze Leaf staat er nog een volledig elektrische Juke achter de coulissen te wachten op een comeback én later nog een verrassing in het e-segment.
