Koop mij
Je weet precies welke designerhakken je wilt, want ze staan al tijden “koop mij” te roepen vanuit de etalage. Geweldig zijn ze: van je favoriete designer, minstens 10 centimeter hoog, van precies het juiste materiaal, de juiste kleur en ze ruiken zelfs lekker. De maat past altijd, wat je ook gegeten hebt en als je ze aan hebt ben je minstens 10 cm langer, je kont lijkt strakker en je benen veel langer. Je voelt je geweldig over jezelf.
Supercars
Met een supercar is het ongeveer hetzelfde. Die staat je al heel lang vanuit de showroom aan te staren. Precies het juiste merk, model en kleur, het interieur is zoals je wilt en ruikt heerlijk. Alles ziet er fantastisch uit omdat het allemaal klopt en wat je ook gegeten hebt, de supercar past precies om je heen. Een eenmaal in de auto, kijkend vanuit je bestuurders stoel naar buiten, ziet de wereld er stukken beter uit en voel je je geweldig over jezelf.
Designerhakken
Weer even terug naar de designerhakken… Ze kosten veel geld, dus na weken op water en droog brood te hebben geleefd heb je genoeg gespaard om ze te kopen. De opwinding neemt dan ook controle over je als de verkoopster in de winkel met jouw schoenendoos aankomt en dé designerhakken voor je klaarzet. Natuurlijk passen ze, ze staan je fantastisch en eenmaal thuis trek je ze aan voor hét feest die avond.
Maar dan…
Dat aantrekken is nog een heerlijkheid maar dan moet er ook nog een stuk op gelopen worden naar de plaats van bestemming en uiteraard gaat dat lopen NOOIT over een geasfalteerde weg. Het zijn vaak onregelmatige steentjes waar ook nog eens je hak in kan blijven hangen en je dus eigenlijk op je tenen moet balanceren. Door de hakhoogte loopt het helemaal niet zo lekker en krijg je binnen de kortste keren last van pijn in je voeten. Om maar niet over je tenen te spreken die afgekneld worden en inmiddels bijna gevoelloos zijn. Je hebt je enkels al minstens een paar keer bijna gebroken. Je snakt naar een zitplaats om je designerhakken uit te trekken waarna je ze vervolgens, als je weer op moet staan, ze niet meer aankrijgt omdat je voeten zijn opgezwollen. Je perst je arme voeten dus weer in je designerhakken en eenmaal thuis staan de blaren op je voeten, precies op de verkeerde plaats zodat je zelf je sportschoenen niet meer aan kan.
Liefde maakt blind
Maar ach, wat ben je verliefd op je designerhakken. Liefkozend zet je ze op een prominente plek in je huis zodat je er naar kan kijken. Je kan haast niet wachten om je voetjes er weer in te laten glijden want, wat zijn het fantastisch pumps!
Dan nu de supercar…
Kost een vermogen, dus na elk dubbeltje te hebben omgekeerd stap je de showroom binnen. De verkoper weet natuurlijk al dat jij jouw supercar komt halen en je weet niet hoe snel je de sleutel van hem afhandig kan maken. Genot maakt van je meester als je erin zit en jouw handen om het stuur heen legt.
Je start de motor en hoort hoe die wakker wordt en langzaam begint te grommen wat overgaat in een gebulder als je het gaspedaal intrapt en wegrijdt. Maar dan, terwijl je de snelweg opdraait is het file. De versnellingsbak vindt dat geen goed idee want schakelen is ronduit beroerd te noemen en gaat met schokken. De temperatuur in je supercar loopt trouwens ook op met die motor in je nek. Als eindelijk de file is oplost kan je vol gas geven. Nou ja, topsnelheid gaat niet lukken in Nederland, dus dan maar op half gas verder en dan merk je dat je nu al moet tanken want wat slurpt hij een benzine! Keren op de weg is een mijl op zeven. En charmant in- en uitstappen is trouwens ook een opgave, dat lukt NIET. Jezelf dubbelvouwen, op de stoel laten vallen en hopen dat je je hoofd niet stoot wordt het nieuwe instappen. Na het tanken moet je boodschappen doen dus op naar de winkel. Maar dan kom je drempels tegen, waar je dus met geen mogelijkheid met je supercar overheen komt.
Dan is er nog het inparkeren. Door die achterruit zie je dus geen ene reet en het zicht rondom is ook ronduit beroerd te noemen. Dan moet je ook nog een parkeerplaats vinden die breed genoeg is voor je supercar. Als je dan je boodschappen hebt gedaan kom je tot de ontdekking dat deze niet in je supercar passen. Dus prop je de tassen maar overal tussen en begint vermoeid aan de reis naar huis.
Vergevingsgezind
Maar ach, wat ben je verliefd op je supercar. Liefkozend volg je de lijnen van de carrosserie met je hand en kijk je alweer uit naar de volgende keer dat je jezelf op de bestuurdersstoel laat glijden, want wat is het een fantastisch auto! Designerhakken en supercars, buitengewoon onhandig maar buitengewoon geweldig!
