Hoe vaak krijg je de kans om in een tour van 16 peperdure sportwagens met Ferrari’s, Porsches, Bentley’s, Maserati’s en een verdwaalde Jaguar over de grachten van Amsterdam te cruisen? Maurice Stoevenbeld, ontdekker van de welbekende Wuppies, maakte het afgelopen dinsdag waar met een spectaculaire lancering van zijn debuutroman ‘Natte Lunch’.
FemmeFrontaal reed mee als ‘tourbabe’ in een fraaie Ferrari California. Vanaf het chique Amstel Hotel vertrokken we onder begeleiding van politie escorte met enige ‘drempelvrees’ (bekijk de video) via het Rokin, de Dam en de Amsterdamse grachten naar Joop Braakhekke’s Le Garage in Amsterdam-Zuid, waar we met veel media én ‘Natte-Lunch-rosé’ feestelijk werden ontvangen. Wat een geweldige tour. Ik heb nog spierpijn in mijn armen van het zwaaien naar toeristen en Amsterdammers langs de kant van de route. Vooral de knipogen van Italiaanse toeristen zal ik niet snel vergeten. Met als ‘kaviaar’ op de toast, werd ik ook nog eens geïnterviewd werd door het Stan Huygens Journaal van de Telegraaf.
Vertrek van de brullende sportwagens bij Amstel Hotel
Posted by Natte Lunch on donderdag 21 mei 2015
Het boek
De titel ‘Natte Lunch’ slaat op een lekker glaasje wijn bij de lunch. De hoofdpersoon van het boek van Maurice lust daar dan ook wel pap van. Sem van Ginter heet hij, en hij is zijn succesvolle leven beu. Een droomhuis, dito vrouw en dochter én een goed lopend bedrijf, maar Sem wil meer avontuur. Wanneer hij besluit een boek te gaan schrijven, wordt het binnen no time een megaproject waarover zijn eigen vrouw zelfs begint te twijfelen. En als Sem dan ook nog onder invloed van de bestsellerschrijfster Emma komt, loopt niet alleen zijn schrijverschap maar vooral ook zijn oude leven als echtgenoot en vader gevaar.
Natte Lunch is een dus roman dat gaat over de opkomst en ondergang van een man die zichzelf verliest in auto’s, drank en één verkeerde vrouw. De ‘tourbabes’ (allemaal business babes) waanden zich afgelopen dinsdag dan ook één dag ‘foute vrouw’ in een bloedmooie sportwagen.
Met iets teveel rosé in het lijf verliet ik de feestelijke boeklancering en liet de Ferrari (snif) op de parkeerplek voor het restaurant staan. Ik trok mijn knellende witte pumps uit en haalde uit mijn witte handtas comfortabele zwarte gympies. Met in het achterhoofd de zin: “Gaat het weer een beetje meneer Dröge?” vertrok ik met een glimlach van een ‘foute vrouw’ met de benewagen weer richting Amsterdam-Oost, op naar een ‘Nat Diner’.
