Met stip genoteerd in de ergernissen top 10: Bumperkleven. Ook ik maak me soms schuldig aan dit opdringerige rijgedrag. Maar waarom doe ik dat? Eigenlijk vind ik dat we het morele vraagstuk nu maar eens om moeten draaien. Welke auto verdient het om gebumperd te worden? Want als we dat weten, weten we ook welke auto’s we van de openbare weg moeten halen. Dat scheelt een hoop gebumper!
Een grijze Toyota Yaris Verso op de provinciale weg haal ik bij voorbaat al in. Voor je het weet hang je er 10 minuten te lang achter. Ik spreek uit ervaring. Jarenlang heb ik via de provinciale weg van Dedemsvaart naar Deventer gereden. En ik zweer het je, bijna altijd blijkt een Toyota Yaris, Suzuki SX4, Daihatsu Move of Renault Scenic of (wie vult het lijstje aan..), een moraalridder op wielen te zijn. En die rijdt nét iets trager dan wettelijk toegestane snelheid. Hoe irritant is dat? Dan lok je bumperen toch echt wel zelf uit…
In de helft van de kleefgevallen werkt het. Als je er maar dicht genoeg op zit, voelt de bestuurder zich gewaarschuwd en trapt het gaspedaal in. Voor de andere helft geldt, dat ze nog trager gaat rijden. En dan kan het gevaarlijk worden. Meestal haal je dan in of haak ik af. Maar die eerste 50% is alvast gewonnen, de andere helft mag van mij opnieuw een rijbewijs halen. Denk nou niet dat ik een stereotype auto heb waar mensen bang van worden als ik kleef. Daarom kleef ik ook niet. Mijn koplampen kunnen niet tippen aan de strenge schijnwerpers van een razendsnelle BMW of een chique Audi. Die boezemen zelfs mij angst in! Nee, ik rijd een donkerblauw retrodopje met een hoge aaibaarheidsfactor, een Fiat 500.
Ik roep hier natuurlijk niet op om en masse te gaan bumperkleven, maar wil alleen maar zeggen dat het top-10 ergernissenverhaal uit AutoVisie twee kanten heeft. En dat we zo’n vraagstuk best weleens vanuit verschillende perspectieven mogen bekijken…
Gepubliceerd op AutoVisie.nl, februari 2011
