Formule 1 is topsport. En de coureurs zijn ware topsporters. Zij moeten fysiek namelijk topfit zijn om een Formule 1 race überhaupt uit te kunnen rijden. Een goede conditie is nodig om hun concentratie te behouden (niet onbelangrijk als je meer dan 300 km/u rijdt) en tegelijkertijd de G-krachten op het lichaam en het vochtverlies te kunnen doorstaan. Wist jij namelijk dat een coureur gedurende een grand prix gemiddeld 2 tot 3 liter vocht verliest? En dat de G-krachten die ze te verduren krijgen kunnen oplopen naar 4,5 G? Dat betekent dat de druk op de nek kan oplopen tot 4,5 keer het eigen lichaamsgewicht. Oftewel: de nek van Max Verstappen krijgt tientallen keren per wedstrijd een kracht van ongeveer 25 kilo te verwerken. Dat is het gewicht van hoofd plus helm. Ook de bloeddruk en hartslag lopen op tijdens een race. De bloeddruk kan zomaar met 50% stijgen tijdens een race.
En de pols van een Formule 1 coureur bedraagt dan gemiddeld 160 slagen per minuut, met uitschieters boven de 200. Ter vergelijking: de pols van een gemiddelde gezonde jonge man is ongeveer 60 slagen per minuut.
Intensieve training
Om dit allemaal aan te kunnen blijven de rijders het hele seizoen door aan hun conditie werken. Want simpel gezegd: hoe fitter de F1 coureur, hoe minder snel hij vermoeid zal raken door de soms extreme condities in de auto. Populaire trainingsmethodes tijdens het seizoen zijn hardlopen, zwemmen en fietsen. Ook de hand-oog coördinatie en de reactietijd wordt getraind. Een favoriete oefening hiervoor is het zogenoemde ‘batak reaction board’ waarbij ze in 60 seconden zoveel mogelijk groene lichten op een speciaal ontwikkeld bord moeten raken. Je kent het misschien wel van de nabeschouwing van de wedstrijd op Ziggo vorig jaar, waar ze dit de studiogasten lieten doen. Het zwaartepunt van de training ligt echter in de winterstop. Dan moeten de coureurs fit worden voor het nieuwe seizoen.
“Toughest winter of his life”
De nieuwe F1-bolides vergen nog meer van de bestuurders. De downforce levels zijn hoger en de banden breder zodat er meer remvermogen vrijkomt en de auto’s met hogere snelheid de bochten in kunnen. Dit resulteert niet alleen in snellere rondetijd (3 tot 5 seconde sneller dan vorig seizoen), maar ook in nog meer druk op de nekspieren van de coureurs. Want door zo’n 40 km/u sneller door de high speed corners te gaan, drukt er in sommige gevallen zelfs meer dan 5G op hun nek!
Het is dan ook niet voor niks dat we afgelopen winter veel foto’s en video’s van sportende coureurs voorbij zagen komen op social media: Hamilton in de boksring, Max in de weer met gewichten in de sportschool en Grosjean aan het langlaufen bijvoorbeeld.
Carlos Sainz noemde het zelfs de “toughest winter of his life”. Van hem weten we dat hij door spiertoename maar liefst 4 kilo zwaarder is dan vorig jaar. Zijn trainingsprogramma bestond dit keer niet uit sessies van 50 minuten, zoals altijd het geval was, maar tussen de 1,5 en 2 uur (de lengte van een GP) met een hartslag van 180/190 slagen per minuut: “it’s relentless and we never stop working during the entire session. It’s full-on physically.”
Om zijn nek te laten wennen aan de enorme G-krachten hangt hij niet alleen gewichten op aan zijn nek, maar heeft hij een speciale trainingsvorm verzonnen. Sainz is de afgelopen winter namelijk veel gaan karten met kleine gewichtjes (rond de 1,5 tot 2 kilo) in zijn helm. Dit correspondeert met de toename in gewicht die de G-krachten hem in de race laten voelen.
En dat allemaal om een GP uit te kunnen racen zonder verzuring in je armspieren en een tekort aan concentratie. Maar dan heb je ook wel een droombaan. En daar moet je iets voor over hebben, toch
Foto header en Max Verstappen: Photographer Credit Getty Images / Red Bull Content Pool.
