Terwijl mijn ervaring met de vorige Ford Focus ST-line nog vers in het geheugen staat, bracht het merk alweer een verfriste versie op de markt. Mijn verwachtingen van deze ‘best sturende wagen in zijn klasse’ waren hoog, want het vorige model wilde ik liever niet inleveren. Maar de nieuwe motorisering – een mild hybride – herinnerde mij eraan dat ‘comfort’ dit keer zou zegevieren.
De nieuwe Ford Focus bracht Rowan via Den Helder naar het prachtige Texel: een uiterst geschikt ritje om de nieuwe versie van deze geliefde vierwieler even aan de tand te voelen.
De nieuwe Focus is niet helemaal op de schop gegaan, daarom delen we puntsgewijs even wat er veranderd is (én wat we daar van vinden natuurlijk).
Nieuw smoelwerk
De oplettende kijker (of de ultieme kenner) ziet het direct: de nieuwe Ford Focus is naar de plastisch chirurg geweest. Hoeken, gleuven en lijnen zijn allemaal wat strakker getrokken en op de neus pronken een paar nieuwe koplampen. Het blauwe Ford-logo is zelfs verhuist: die vind je niet meer op de motorkap maar op de honingraat grille. De neus doet naar mijn idee een stuk Duitser aan dan zijn voorganger. Tegelijkertijd kun je er nu gezien de fysieke overeenkomsten al helemaal niet meer onderuit dat de Focus absoluut de grote broer is van de Fiesta.
De frontsplitter en de luchtinlaten waren voorheen in de carrosserie uitvoering gekleurd, maar dragen nu een zwarte of chroom jasje. De vertrouwde lotusbloem-achtige velgen pronken nog steeds steevast onder de focus. Ondanks dat het een krachtig smoelwerk is, ben ik er nog niet over uit of ik het oude model of dit nieuwe model mooier vind. De tijd leert mij dat ik over het algemeen overal wel aan wen (zoals die immense nieren van BMW nu bijvoorbeeld).
Mild hybrid
Na mijn laatste encounter met een Ford Focus ben ik een beetje verwend geraakt. Het vorige model ST-line met 182 pk beviel namelijk zo verbazingwekkend goed, dat ik er bij voorbaat eigenlijk al vanuit ging dat het lastig zou worden om die te overtreffen. Toch ben ik er weer blanco ingestapt en heb ik deze ST-Line heel anders ervaren dan de vorige.
Dat kwam vooral door de mild hybride motorisering. Mild hybrid is een goedkopere en eenvoudigere hybride techniek. Het heeft geen eigen op zichzelf staande elektromotor nodig zoals een volwaardige of plug-in hybride, maar gebruikt eigenlijk een grotere, zwaardere dynamo die ook de taak van de startmotor op zich neemt.
Wat je daar precies aan hebt? Bij het afremmen voor een verkeerslicht kun je een deel van de energie terugwinnen als elektriciteit, om die elektriciteit vervolgens weer te gebruiken om de auto makkelijker op te laten trekken. Vaker een steuntje elektrisch duwtje in de rug krijgen, bespaart natuurlijk brandstof waardoor je uiteindelijk een stuk zuiniger rijdt. Én misschien wel sneller weg bent bij het verkeerslicht.
De mild hybride komt als 1.0-liter driecilinder met een goede 155 pk en dat is meer dan zat. De wagen komt lekker van zijn plek, de hoge koppel is voelbaar en de zesbak schakelt kort en soepel. Niet zoveel ‘fun’ als de 182-versie, maar een heerlijke wagen om mee te rijden.
Zuinig is-ie zeker, maar het regeneratief remmen is nog wel een dingetje. Het rempedaal wordt daar namelijk heel onvoorspelbaar van. Het ene moment zit je direct met je neus op het stuur als je de rem ook maar één millimeter intrapt en het andere moment voelt het pedaal log en zompig. Na een tientallen kilometers leek daar wel wat meer een systeem in te zitten (zodra je je koppeling intrapt neemt de felheid van het pedaal af), maar ik kon er binnen het handjevol dagen dat ik met de Focus op pad was maar niet aan wennen.
Sturen
De Focus staat al decennia lang bekend als een van de best sturende auto’s uit zijn klasse. En ik kan er veel over zeggen, maar zal het kort samenvatten: ik raad iedereen die van rijden houdt, en elke dag heen en weer naar zijn of haar werk moet een Focus aan. Het is speels, rauw maar voelt ook vertrouwd en solide. Het verveelt niet en laat zien dat je met minimaal vermogen en verfijnde afstellingen heel veel plezier kan hebben. Ook in een mild-hybrid.
Daarbij is comfort ook zeker aan de orde. Een rit van 150 km naar het uiterste puntje van Noord-Holland was appeltje-eitje. De zitting van de bestuurdersstoel was te verstellen, zodat je ook meer ondersteuning in je knieholtes hebt. Echt een must als je (met lange benen) lange ritten maakt, omdat je toch nét wat ontspannender achter het stuur zit.
Binnenkijken
Het dashboard van de Focus heeft een update gekregen: een groter touchscreen (13,2-inch) en een versoberd middenconsole. Scherp, strak en snel. Minder poespas; helemaal 2022. Of nou ja, 2020. Op het oog lijkt het niet ontzettend vooruitstrevend, maar don’t judge a book by it’s cover. Het nieuwe SYNC 4-infotainmentsysteem is namelijk de slimste thuis. Het maakt gebruik van een machine-learning algoritme dat gaandeweg leert van het gedrag van de bestuurder.
Ga je bijvoorbeeld elke dinsdagochtend naar de fysio? Dan zal het systeem bijvoorbeeld op dinsdagochtend aangeven als er opeens dikke file staat. Hoe vaker jullie samen op pad gaat, hoe nauwkeuriger de suggesties en zoekresultaten van het systeem zullen worden. En dat kun je ook nog met je spraak besturen. Handig!
Service
De nieuwe Focus is ook een stukje veiliger dan zijn voorganger. Zo zijn de standaard rijhulpsystemen aangevuld met Blind Spot Assist en Intersection Assist. Dat laatste maakt gebruik van een camera aan de voorzijde en een radar om zo de weg voor de auto te controleren en bijvoorbeeld ook tegenliggers op parallelle rijstroken. Zo moet het systeem mogelijke aanrijdingen voorkomen. De Local Hazard Information houdt je daarbij op de hoogte van mogelijk gevaarlijke situaties op de weg.
Connected
Slimme technologie is de toekomst, en dat is ook Ford niet ontgaan. Daarom introduceert het merk voor verschillende modellen – en dus ook op de Focus – de FordPass App. Met deze app kan je onder andere je auto ver- en ontgrendelen van een afstandje. Ook kun je de auto vast starten en de ramen vast ontwasemen terwijl jij je tanden nog staat te poetsen. En wie (net als ik) áltijd zijn auto kwijt is in een overvolle parkeergarage, kan ook een beroep doen op de app aangezien die je de laatste geregistreerde locatie op een kaart laat zien.
Prijskaartje
Bij een verfrist model hoort ook een fris prijskaartje. Om het even in de elektrische sferen te houden: hybride versie komt in vier verschillende uitvoeringen, namelijk Titanium, Titanium X, ST-Line en ST-Line X. Je raadt het al: de Titanium is de ‘instapversie’; deze heb je voor ruim 33.000 euro op de stoep. De vanafprijs van de ST-Line X ligt op ruim 36.000 euro. Mijn testwagen was een ST-Line X 1.0 EcoBoost Hybrid 6-bak 5-deur en die kost minimaal bijna 38.000 euro.
