Zelden heb ik onderweg zoveel spontane reacties ontvangen op een testauto. Of in dit geval, testautootje. Alsof ik in een puppy-op-wielen rondreed: “Awwwwww!”. Iedereen was gelijk enthousiast bij het zien van de 100% elektrische Microlino, want zo heet dit uber-schattige autootje, geïnspireerd op iconische dwergauto’s uit jaren 50 en 60.
“Zo’n eentje heb ik vroeger ook gehad!”, roept een vrouw enthousiast, en met een blik van liefde, wanneer ik de Microlino bij de Versmarkt parkeer voor wat boodschapjes. Een ander vraagt of ‘ie snel voor thuis een foto van het autootje mag maken. En weer een ander is nieuwsgierig naar hoe hij rijdt, hoe hard die kan én wat de prijs is van dit mini-autootje. Dat de Microlino aandacht oproept, dat is wel duidelijk!
Look-a-like
De Microlino is een revival van het klassieke Isetta-ontwerp, inclusief een retro ‘koelkastdeur’ die je aan de voorkant open doet. De koplampen zijn ook pretty creatief bedacht, want ze zijn gemonteerd als pods aan de zijkanten van de citycar. En in dezelfde pods vind je ook de zijspiegels (die je met de hand in de juiste stand moet zetten). Een binnenspiegel heeft ‘ie niet, maar dat zou je er achteraf nog met een ‘spiegelsticker’ in kunnen plakken.
Drive
De Microlino is geen auto, maar gemaakt als tussenoplossing voor de scooter en auto. In Nederland staat hij als quad geregistreerd en wordt ook als een quad verzekerd. Je moet in het bezit zijn van een rijbewijs B om met de Microlino te mogen rijden. Hoewel het voorin stappen je een bijzonder gevoel geeft, voelt de kleine vierwieler, eenmaal op weg, snel eigen. En na een paar meter sturen snap ik gelijk waarom ik de Microlino eigenlijk geen ‘auto’ mag noemen; daarvoor rijdt hij veel te spartaans. Maar als microcar, en als citycar, is het LUXE met hoofdletters.
Met de Microlino kan je – integenstelling tot een brommobiel – maximaal 90 km/u per uur rijden. Daarmee kun je een stuk verder en sneller komen dan een bijvoorbeeld een Opel Ricks. Je tuft met de Microlino lekker mee met het overige verkeer op N-wegen, en zelfs de snelweg (als dat moet).
De elektromotor is hoorbaar aanwezig en bij een sprintje bij de verkeerslichten heb ik het gevoel op te stijgen (“Microlino geeft je vleugels!”). Ook de demping in dit vervoermiddel is natuurlijk te verwaarlozen (dus pas dus op als je een voorraad wijnflessen moet halen). Alleen het plezier van rijden in de Microlino leidt daar absoluut niet onder. Hij is verrassend veerkrachtig, trekt snel op en lijkt mij de ideale metgezel voor random tripjes in en rondom de stad.
Praktisch
Met zijn lengte van 2.519 mm, breedte van 1.473 mm, hoogte van 1.501 mm en gewicht van 496 tot 530 kg valt de Microlino in de voertuigcategorie L7e (Light Electric Vehicle).
Het elektrische rijbereik ligt tussen de 177 km tot maximaal 230 km. Het oplaadvermogen is 1.6kW en de laadsnelheid is 3,5 uur tot 80%. Het vermogen is 12.5kW en de topsnelheid dus 90 km/u waarbij je van 0-50 km/u ‘opstijgt’ in 5 seconden.
Safe
De Microlino maakt gebruik van een volledig zelfdragende carrosserie van geperst staal en aluminium, een zogenaamde Unibody. Andere fabrikanten van microcars kiezen doorgaans voor een eenvoudig buizenframe. De bouwwijze van Microlino is daarentegen vergelijkbaar met die van een moderne personenauto en dat komt volledig ten goede aan het rijgedrag en de veiligheid. Hij hoeft alleen niet door de NCAP-test.
Fiat 500 vs. Microlino
De bagageruimte is ruim genoeg voor je dagelijkse boodschappen, zo’n 230 liter (denk aan drie kratjes bier). Ter vergelijking, een VW Up heeft ruimte voor 250 liter bagage en in een Fiat 500 kan 185 liter herbergen.
Om nog even bij het praktische te blijven; de gebruikskosten van een Microlino zijn heel laag. In de verzekering kost deze citycar slechts een derde van een elektrische Fiat 500. En ook aan onderhoud ben je zeker de helft minder kwijt. Het is namelijk een simpel vervoermiddel. Veel kan er niet stuk.
Enne: wat kost ‘ie
De aanschafprijs is wél te vergelijken met die van een compacte auto. De Microlino Urban is de meest voordelige optie (17.990 euro), je hebt dan keuze uit twee kleuren (wit of oranje) en basic techniek/gadgets aan boord.
Met keuze uit vier kleuren (wit/oranje/blauw/rood) en meer luxe-opties zoals een zonnedakje, een dubbele display en fancy led-lichtbalken kom je uit bij de Microlino Dolce (19.990 euro). Daarin reed ik.
Tot slot is er de Microlino Competizione, de allerdikste (21.990 euro) met vegan lederen interieur en keuze uit sportieve matte kleuren (zwart/groen/blauw/antraciet) en verchroomde details.
Private Lease of een abonnement nemen op de Microlino is vooralsnog niet mogelijk, maar wellicht in de toekomst wel.
In Nederland heeft de Microlino nog geen enkele concurrentie. Want de Opel Rocks gaat niet zo hard. En ook de Biro niet. Wel zullen de ‘ouders’ van dit hippe dwergautootje ook in dit segment een Microlino leveren, de Microlino Light. Maar dat later.
Over de ‘ouders’
Micro Mobility heeft een rijke geschiedenis als innovator op het gebied van elektrische scooters en stepjes, en richt zich nu op het ontwikkelen van een compacte, efficiënte en stijlvolle oplossing voor stedelijk vervoer.
Met de introductie van de Microlino keert het Zwitserse bedrijf terug naar het nostalgische Isetta-tijdperk van BMW met een nieuwe elektrische dwergauto: “We realiseerden ons dat met gemiddeld 1,2 inzittenden in een auto en de dagelijks afgelegde reisafstand van slechts 35 km, veel auto’s veel te groot zijn voor waar ze eigenlijk voor gebruikt worden,” aldus de oprichters. Vandaar het idee om compacte auto’s uit het tijdperk van de ‘bubble car’ met hun unieke design nieuw leven in te blazen voor de eenentwintigste eeuw.
Vanaf 1 november start de verkoop van de Microlino in Nederland. En Louwman – ook importeur van het Chinese BYD en de Japanse merken Toyota en Lexus – zet de microcar namens de Zwitsers in de showroom.
