Mazda liet mij onlangs in het Duitse Frankfurt kennismaken met een newbie in haar autocollectie: de Mazda CX-30. Een nieuweling die je tussen de Mazda CX-5 en de crossover CX-3 mag plaatsen.
Flirt factor
Wat mij direct verwonderde is het feit dat hij niet de naam CX-4 draagt. Helaas pindakaas en het antwoord is tamelijk simpel: de CX-4 bestaat al. In China rijden ze hier al een tijdje mee rond. Dus we moeten het met deze titel doen.
Gelukkig maakt het design van de CX-30 de bijzondere benaming goed. Mazda’s Kodo-design kennen we inmiddels; een Japanse vertaling van ‘less is more’. Dat is niet alleen doorontwikkeld in het RX Vision concept (die mag wat mij betreft direct geproduceerd worden), maar ook al in het ontwerp van de nieuwe Mazda3. Rowan testte deze hatchback al eerder dit jaar. De CX-30 deelt logischerwijs het platform van de Mazda3, en neemt daarmee ook deels de sjansfactor van deze auto mee: eenvoudig en stijlvol van veraf, van dichtbij fascinerend gedetailleerd.
Met name de zijpanelen spelen als het ware met het licht en de reflectie van de weg, wat een prachtig – bijna artistiek – schouwspel levert. De C-stijl en de hoogte van de auto geven mij de indruk met een coupé te maken te hebben. Even for the record: een concurrent als de Seat Ateca is toch echt een stukje hoger. Toch heeft Mazda de stoere crossover look op de CX-30 weten te accentueren door de kunststof randen aan de flanken en de opvallende achter- en voorbumper.
Drive
In Frankfurt en omgeving reed ik in een 2.0-liter Skyactiv-G (atmosferische) benzinemotor met zo’n 122 pk en een handbak met zes versnellingen. En ik moet zeggen, die handbakken van Mazda, dat doen ze echt goed. Als je van schakelen houdt, houd je namelijk van tamelijk korte verzetten en dat heeft ook de CX-30.
De atmosferische motor moest ik echter wel hoog in de toeren houden om het sportieve rijgevoel een beetje te behouden. De koppel onderin valt een wat tegen. Een sprintje van 0 naar 100 kun je beter proberen met een Mazda MX-5, want de getestte CX-30 komt na ‘pomptidom’ seconden pas boven de 100 km/u. Zoals Rowan ook al in haar Mazda3 test schreef: “hij settelt voor cruisen”, dat geldt ook voor de CX-30.
De gloedjenieuwe Skyactiv-X benzinemotor moet dadelijk het revolutionaire antwoord zijn op de Skyactiv-G motor die ik nu in de CX-30 test. Het X-exemplaar heeft namelijk een hoop meer pk’s, namelijk 180 en is ook nog eens een stukje fijner en ja, ook nog zuiniger. Maar die wordt pas vanaf oktober 2019 in de CX-30 gelepeld.
Hij stuurt verder – zoals een Mazda betaamt – sportief en ondanks dat hij de meeste hobbels comfortabel glad strijkt, ligt ‘ie – vanwege de stevige vering – strak op het asfalt.
Comfort
Dat Mazda écht baas is in het produceren van rijdersauto’s bewijst het merk als je plaatsneemt achter het stuur. Ook de Mazda CX-30 is een auto waarmee je op je gemak een ellenlange roadtrip maakt. De stevige zetels geven een goede ondersteuning in je bekken en onderrug, zodat het bekken rechtop blijft en je dus een ideale zitpositie behoudt. Instelbaar van standje midget tot standje reus. En tijdens het schakelen kon ik mijn arm op de brede armsteun laten rusten, wat aanvoelde als een hele natuurlijke houding.
Wat mijn rijtest ook heel relaxed maakt, is dat het dashboard functioneel en rustig oogt. Het Japanse woord ‘Ma’ werd als uitgangspunt gebruikt voor het design van het dashboard. ‘Ma’ is grof te vertalen naar ‘ruimte’ of ‘pauze’. De gedachte erachter ligt vooral bij de positieve kant van een lege ruimte. Er is niet veel dat mij in deze auto afleidt van de route die ik moet rijden. En dat geeft mij bovendien een veilig gevoel.
Net als in de Mazda3 heeft Mazda in de CX-30 de A-stijlen aangepakt. Niets vervelender als je bij elke rotonde van de ene bil op de andere moet wippen, om om de A-stijlen heen te kunnen kijken. The worst. Mazda erkent deze frustratie en is met de A-stijlen aan de gang gegaan. Zowel de vorm als de dikte zijn aangepast, voor meer zicht en een verminderde dode hoek. Ook de ruitenwissers verdwijnen onder de rand van de motorkap. Al met al heb je een clean view, wat afleiding en irritatie tegengaat.
De afwerking van de materialen om mij heen is zacht en ik kan overal gemakkelijk bij. Een fantastische optie waar ik snel aan gewend raak, is de head up display in de vooruit. En dan bedoel ik niet een goedkoop glazen schermpje even achter het stuur opdoemt, maar echt een bioscoopje in de vooruit. Een feature die ik meestal tegenkwam als optie in de wat duurdere auto’s, maar bij Mazda dus ook in de CX-30. Fijn is dat.
Ook de praktische man of vrouw wordt blij van deze CX-30 want de bagageruimte is meer dan voldoende in deze klasse. De achterbank kan namelijk volledig plat mocht je zin hebben in een rondje Ikea.
High heels proof
Ook hier verdient de Mazda CX-30 een pluim. Hij beschikt namelijk over een staand en stroef gaspedaal wat voorkomt dat je met je rechterhak blijft haken achter het matje.
Value for money
Als ik in mijn hoofd even snel alle concurrenten van de Mazda CX-30 de revue laat passeren – Seat Ateca, Nissan Qashqai, Peugeot 2008 – dan steekt de CX-30 er wat betreft look and feel met kop en schouders bovenuit. Hij schakelt zoals een rijdersauto moet schakelen en voelt comfortabel doch stevig genoeg op de weg. Alleen ‘turbo-wise’ zou ik gaan voor meer koppel onderin – die zijn concullega’s dan wel weer bezitten.
Dus als je geen haast hebt – en oktober is dichterbij dan je denkt – zou ik even geduld hebben met het bestellen van de CX-30 en wachten totdat de Skyactiv-X motor in het vooronder ligt. Zo heel veel duurder is deze nieuwe motor namelijk niet, hooguit een paar duizend euro. Een nieuwe CX-30 (met de getestte motorisering) is er vanaf 30k. Wil je oldschool dieselen met een Skyactiv-D met 116 pk, dan leg je al snel 35k neer.
